Aan de leden van de Raad van de gemeente Wassenaar
Postbus 499
2240 AL Wassenaar
Betr.: Gedenkteken V2-raketten Almere, 8 september 2003.
Geachte heer, mevrouw,
Op 8 september 2004 is het zestig jaar geleden, dat de eerste twee V2-raketten vanuit de omgeving van de Konijnenlaan op Londen werden afgevuurd. Dit luidde het begin van een Luchtoorlog in, die zijn weerga in de geschiedenis niet kent en zeven maanden zou duren. Meer dan duizend V2-raketten werden tussen 8 september 1944 em 27 maart 1945 afgevuurd naar Londen. Hoe dat alles in zijn werk ging is beschreven in het boek "Wassenaar in de Tweede Wereldoorlog" van de Stichting Wassenaar '40 - '45 (1995).
De burgerbevolking in Nederland en Engeland heeft enorm onder de gevolgen van de lanceringen van de V2-wapens geleden.
Een van de eerste twee raketten stortte neer in de Londense wijk Chiswick. Onlangs heeft de Initiatiefgroep Chiswick ons benaderd met het voorstel om ter gelegenheid van de zestigjarige herdenking op 8 september 2004 een boom uit hun wijk te planten in de omgeving van de Konijnenlaan. Gaarne sluiten wij ons bij dit initiatief aan. Tevens verzoeken wij u op de plaats van de te planten boom een herdenkingsplaquette te bevestigen. Wij weten ons hierbij gesteund door de Stichting Wassenaar '40 - '45 en de Stichting 3 Maart '45-'95.
De maatschappelijke belangstelling voor het laatste oorlogsjaar is in onze omgeving enorm toegenomen. Een tentoonstelling dit voorjaar over de V2-geschiedenis in museum "De Korenschuur" te Loosduinen is door 3000 geïnterseerden bezocht. De Stichting 3 Maart '45-'95 stuurt jaarlijks 1700 nieuwsbrieven naar belangstellenden in binnen- en buitenland.
Een zeer belangrijke rol in het verzet kwam toe aan de Wassenaarse hoogleraar in de scheikunde aan de TU-Delft, prof.Dr. Ir. J.W.H. Uytenbogaart. Hij verzamelde met gevaar voor eigen leven informatie over de V2-raket en seinde dit via de verzetsgroep Packard naar Londen. Op grond van dit verzetswerk werd hij in 1951 onderscheiden met de Bronzen Leeuw. Prof. Dr. Ir P.Th.L.M. van Woerkom heeft begin dit jaar het bestuur van de Technische Universiteit Delft verzocht om een straat in het bedrijventerrein Delft University Technopolis te vernoemen naar prof. Dr.Ir J.W.H. Uytenbogaart. Op het congres van de International Astronautical Federation dit najaar zal de initiatiefnemer een presentatie over zijn onderzoek naar het verzetswerk van deze zeer gerespecteerde Wassenaarse ingezetene geven.
Gezien het vorenstaande zullen wij u zeer erkentelijk zijn, als u wilt ingaan op beide verzoeken.
Wij zijn gaarne bereid onze brief toe te lichten in en persoonlijk gesprek.
Wij zien uw reactie met belangstelling tegemoet.
Met vriendelijke groet en hoogachting,
Stichting V2Platform,
Drs. J.A.M. Borsboom, voorzitter.
Stichting V2Platform
p/a drs. J.A.M. Borsboom
E-mail: info@v2platform.nl
Website: www.v2platform.nl
Bijlagen:
Doel van een V2-Gedenkteken is:
De technische analyse van de in Nederland geborgen V2-wrakstukken vond plaats door Professor Dr. Ir. J.W.H. Uytenbogaart. Voor het doorgeven van zijn bevindingen maakte hij gebruik van de schuilnaam 'Technicus'. Op aanwijzing van Londen werd de aandacht later vooral gericht op het doorgronden van het besturingsmechanisme van de V2, met het oog op de mogelijkheid om door middel van het uitzenden van stoorsignalen de raket uit koers te brengen.
Johannes Wilhelmus Hubert Uytenbogaart werd op 5 februari 1897 te Utrecht geboren. In 1921 behaalde hij aan de Technische Hogeschool te Delft cum laude het diploma scheikundig ingenieur en in 1929 promoveerde hij tot doctor in de technische wetenschappen. Hij werkte voor de oorlog onder andere bij de Staatsmijnen, de Nederlandse Kunstzijdefabriek en in Berlijn bij het For-schungs-Institut der Vereinigte Glanzstoff-fabrieken Teltow-Seehof. Daarna trad hij als hoofdingenieur in dienst van de BPM. Van 1940 tot 1945 was hij direc-teur van het Centraal instituut voor de Industrialisatie en Voorzitter-Directeur van de Technische Afdeling van het TNO. Vanuit beide posities speelde hij een belangrijke rol bij de opvang van chemici en ingenieurs om te voorkomen, dat zij in Duitsland te werk gesteld zouden worden.
Voorts was hij betrokken bij de coördinatie van de ontwikkeling van nieuwe chemische producten, ter vervanging van producten en materialen, waaraan in de oorlogsjaren een groot gebrek was. Tevens fungeerde hij als adviseur van de handelsafdeling van het Ministerie van Landbouw en Handel, Nijverheid en Scheepvaart. Uytenbogaart werkte samen met de verzetsgroep "Packard". J.M. Somer schrijft hierover: "Bovendien was in de (Packard-)groep een Delfts professor aanwezig, die een intensieve studie maakte van de V-wapens?.
Deze bescheiden professor, die de schrik van Wassenaar en omgeving als een schaduw volgde, heeft zich door zijn onverdroten en bekwame werk bij de Britten een zeer dankbare naam verworven. Hij speelde het klaar om uit brokstukken van bij mislukte afschietingen gebarsten projectielen een complete V2 te construeren, welke direct na de bevrijding aan de verbaasde Britse intelligence kon worden vertoond"1. In 1941 werd Uyten-bogaart benoemd tot buitengewoon hoogleraar in de mechanische technologie aan de Technische Hogeschool in Delft. Na de oorlog publiceerde hij met dr. Ir. J.M.J. Kooy, de voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor de Ruimtevaart, het boek "Ballistics of the Future", waarvoor hij gebruik maakte van het door hem in de oorlog verzamelde materiaal.
Als blijk van erkenning van zijn vele verdiensten werd Prof. Dr. Ir. J.W.H. Uytenbogaart in 1951 ondermeer begiftigd met de Bronzen Leeuw en benoemd tot officier in de Orde van Oranje Nassau.